اقدام غیر قانونی دولت در حوزه واردات خودرو، ابتدا با ممنوعیت واردات خودروهای دارای حجم موتور بالای ۲۵۰۰ سی سی و سپس متوقف کردن امکان ثبت سفارش واردات خودرو در تیر ماه ۱۳۹۶ شدت یافت و در پایان نیز منجر به ممنوعیت واردات خودرو از تیرماه ۱۳۹۷ شد.

دخالت بیش از حد دولت، نقض صریح و مکرر قوانین، عدم دانش کافی دولتمردان، تفسیر های مغرضانه و منافع پنهان سایر ذینفعان از مهم‌ترین دلایل بروز رفتار غلط دولت در این حوزه بود، اما این موضوعات، محور این نوشته نمی باشد.
برای اطلاع دوستان کمتر آشنا، اتاق بازرگانی محل اجتماع و اتخاذ تصمیمات و به عبارتی مجلس بخش خصوصی است. اکنون قریب به ۳۰ هزار تاجر حقیقی و حقوقی فعال در ایران دارای کارت بازرگانی می باشند که نمایندگان آنها در قالب هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران با دوره تصدی چهار ساله، حدود ۴۰۰ نفر می باشند. کمیسیونهای تخصصی اتاق بازرگانی متشکل از همین هیئت نمایندگان اما در رسته های تخصصی از جمله: تولید، کشاورزی، گردشگری، حقوقی، عمران، فناوری، نفت و انرژی، مدیریت واردات، صادرات و از این قبیل می باشند.
به خاطر دارم که به عنوان عضو دوره هشتم هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران در تشریح شرایط پیش آمده در آن مقطع در خصوص واردات خودرو، صراحتا در بیست و هشتمین نشست هیئت نمایندگان در مهرماه ۱۳۹۶ اعلام کردم که تصمیمات خلق الساعه و غیر تخصصی دولتمردان با استفاده از الفاظ به ابتذال کشیده شده ای مانند: ضرورت کنترل ارز، حمایت از تولید داخل، حفظ منافع و امنیت ملی سبب نابودی بخش خصوصی خواهد شد و در پایان چکیده سخنانم را با این موضوع به اتمام رساندم:
 “اگر امروز سکوت کنید، فردا نوبت شماست”.
پنج سال و نیم از آن زمان گذشته است. بیشترین تلاطمات برای افرادیکه در حوزه واردات خودرو فعال بوده اند رخ داده است. بلا استفاده ماندن دانش و تخصص، ترک وطن، فعالیت در حوزه های غیرمرتبط، بحران‌های مالی و خانوادگی عمده سرفصلهایی است که برای این فعالان رخ داده است.
اما امروز که صدای ناله کسب ‌کارهای اینترنتی را میبینم، تمام خاطرات آن روزها برای من تکرار می شود. کسب و کارهای اینترنتی ای که باز هم با تصمیمات خلق الساعه دولت قربانی شده اند.
ایکاش آنروز که فریاد واردکنندگان خودرو به عنوان بخشی از فعالان اقتصادی درآمده بود، سایرین پشتیبانی می کردند تا دولت‌ها درک کنند که هزینه تصمیمات خلق الساعه و خود بزرگ پنداری بالاست
اما نه سایر فعالان پشتیبانی کردند و نه دولت متنبه شد.
این رفتار به مثابه رفتار حیوانات در زمان شکار شدن یکی از گله شان است که به آن نگاه می کنند و در دفاع و رهایی موجود گرفتار نقشی ایفا نمی کنند تا نوبت خودشان دم را غنیمت می شمرند.
به طور قطع “اگر امروز سکوت کنید، فردا نوبت شماست”.

✍🏻 فرهاد احتشام زاد