کار خود را با برند مشکل‌دار ژاپنی شروع می‌کنیم. حداقل در آمریکای شمالی میتسوبیشی چندین دهه است که در تقلا بوده و به خاطر مسائل کیفیتی سؤال‌برانگیز و محصولاتی با استانداردهای ضعیف زیر فشار بوده است. در حال حاضر این شرکت حتی سدانی میدسایز در سبد محصولات خود نداشته و نمی‌تواند در چنین بخش بزرگی از بازار رقابت نماید.

دیگر خودروسازی که لوگوی جذابی دارد اهل انگلستان است. استون مارتین بی‌شک سازنده‌ی برخی از خودروهای استثنایی این صنعت بوده اما لوگوی آن نیز واقعاً جذاب بوده و از بال‌هایی شیک و کشیده به همراه درج نام شرکت در تقریباً مرکز خودرو تشکیل شده است. جالب آنکه استون مارتین این لوگو را در نمای عقبی برخی مدل‌ها بکار برده جایی که چراغ‌های عقب برخی مدل‌ها از این لوگو تقلید کرده‌اند.

نه‌تنها این شرکت استحقاق دریافت جایزه برای ادغام حرف در نام خود را دارد بلکه باید به خاطر داشتن لوگویی جذاب نیز تحسین شود. بله لوگوی هشت دوبل این خودرو نه‌تنها از نظر گرافیکی جذاب است بلکه به ریشه‌های شرکت نیز اشاره دارد. این نشان به الگوی چرخ‌دنده چپ و راست (هارینگ‌بون) مربوط است، طراحی‌ای که قابل مقایسه با دنده‌های حلزونی شکل است. ظاهراً مؤسس سیتروئن آقای اندره سیتروئن این اختراع هوشمندانه را زمانی که در لهستان بود به ثبت رسانده است.

پنجمین خودروساز دارای لوگویی زیبا باز هم از ژاپن است. لوگوی مزدا با حالت کرومی درخشان ساده و جذاب است. به‌طور واضح می‌توان نمای حرف M را در آن دید اما این ترکیب همچنین چیزی بیش از شباهت به حرف اول نام مزداست. افرادی که نگاه عمیقی دارند می‌توانند پرنده‌ای را در حال پرواز ببینند که بال‌های خود را باز کرده است.

دیگر خودروساز کار بلد با لوگویی واقعاً زیبا آلفارومئو است. درست همانند پورشه، نشان این شرکت نیز از سمبل‌های نظامی مختلفی تشکیل شده است. بخش قرمز غالب این لوگو نشان دهنده‌ی شهر میلان و محل تولد شرکت است؛ اما بخش مار نشان این لوگو به خانه‌ی Visconti (خانواده‌ی اصیل ایتالیایی) اشاره دارد.