بلوغ زودرس لامبورگینی

دنیا هرگز مورسیه‌لاگو را فراموش نخواهد کرد. ابرخودرویی که لامبورگینی از 2001 تا 2010 دقیقا 4 هزار و 99 دستگاه از آن را تولید کرد و فروخت و تبدیل شد به اسطوره دست‌نیافتنی دنیای سوپراسپورت‌ها. حالا شرکت مانده بود و زمانی کوتاه برای ساخت جانشین مورسیه‌لاگو. چالش اصلی آن بود که سطح توقع مشتریان به‌شدت بالا رفته بود و دیگر با یک مدل معمولی راضی نمی‌شدند. به همین خاطر با استفاده از همان پلت‌فرم خودرویی ساختند که در مدل پایه‌اش از قوی‌ترین ویرایش مورسیه‌لاگو نیز قوی‌تر از آب درآمده بود؛ Aventador. نام او نیز مانند دیگر تولیدات شرکت، برگرفته از گاوهای وحشی اسپانیایی بود. اونتادور یا به قول اسپانیایی‌ها «ابنتادور» گاو مسابقه‌ای بود که در سال 1993 جایزه جان‌سخت‌ترین مبارز را به خود اختصاص داده بود. شاید پلت‌فرم اونتادور با مورسیه‌لاگو مشابه بود ولی شرکت در قسمت پوسته کابین از ساختاری کاملا منحصر به فرد استفاده کرده بود. آنها سراغ یک سازه فوق سبک تمام فیبر کربنی رفتند که باعث کاهش وزن 100 کیلوگرمی شده بود. این ایده به‌صورت ابتدایی روی رونتون رویایی اجرا شده بود ولی توسط مهندسان به کمال رسید و در نهایت روی اونتادور اجرا شد. نکته جالب آن است که لامبورگینی توانسته بود باز هم از دل همان پیشرانه قدیمی 5/ 6 لیتری 12 سیلندر Vشکل 60 درجه خود، قدرتی بالاتر را بیرون بکشد. 700 اسب‌بخار رقمی وحشتناک برای این محصول به حساب می‌آمد. البته یکی از رسانه‌های بومی ایتالیا اعلام کرده بود که شرکت تنها حجم موتور را مانند نمونه‌های قبلی در نظر گرفته بود. این یعنی پوسته به کلی از ابتدا طراحی شده بود. این خودرو از همان ابتدا با انتقاد دوستداران محیط‌زیست روبه‌رو شد. چراکه میزان تولید گاز Co2‌ در آن بیشتر از استانداردهای اروپا بود و مصرف سوخت 17 لیتری‌اش نیز سر به فلک می‌کشید. همزمان با 50 سالگی شرکت، نسخه 710 اسب‌بخاری آن معرفی شد. بعد از آن مدل سوپر ولوچه SV با قدرت باورنکردنی 750 اسب‌بخاری راهی خیابان شد. این مدل به دلیل حذف دسته‌جمعی آپشن‌ها با برخی مخالفت‌ها از سوی مشتریان روبه‌رو شد. به همین خاطر بود که شرکت نسخه‌ای فول آپشن و فوق‌العاده پرقدرت به اسم اونتادور S را تولید کرد که البته با استقبال خوبی هم روبه‌رو شد.

به روایت عدد و رقم

منهای نسخه رویایی سوپر ولوچه که تنها 10 اسب‌بخار قوی‌تر است، این مدل قوی‌ترین ویرایش اونتادور به حساب می‌آید. یک جادوگری درست و حسابی از لامبورگینی. خودرویی که باز هم درون سینه‌اش همان پیشرانه سنتی 5/ 6 لیتری 12 سیلندر Vشکلی را می‌بینیم که بدون هیچ‌گونه سیستم پرخوران (توربوشارژر و سوپرشارژر) توانسته 740 اسب‌بخار نیرو در 8400 دور در دقیقه و 690 نیوتن‌متر گشتاور در 5500 دور در دقیقه فراهم کند. این یعنی یکی از بهترین موتورهای V12 دنیا. به ازای هر یک لیتر از قوای محرکه اونتادور اس، 9/ 113 اسب‌بخار نیرو و 1/ 106 نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌شود که نشان از بازده فوق‌العاده بالایش دارد. این لامبو با سیلندرهای 95 میلی‌متری که هر یک ظرفیتی 5/ 541 سی‌سی برای سوخت دارند، توانسته به ضریب تراکم 8/ 11 بر یک دست پیدا کند. تصور کنید در بالاترین دور موتور قابل تحمل این خودرو یعنی 8500 دور در دقیقه چگونه 48 سوپاپ با سرعت بالا باز و بسته می‌شوند. با اینکه اونتادور فوق یکی از سبک‌ترین سازه‌های شاسی را در بین تمام تولیدات شرکت دارد ولی هنوز هم وزن 1575 کیلوگرم، کمی سنگین به نظر می‌رسد ولی با این اوصاف آنقدر توانش بالاست که نسبت قدرت به وزنش 469 اسب‌بخار بر تن شده است. آنهایی که این ایتالیایی خشن را از نزدیک دیده‌اند، می‌توانند شهادت بدهند که ابعادش مانند یک سدان سایز بزرگ است. یک کوپه 2 در فوق اسپورت که طول، عرض و ارتفاعی معادل 4797، 2030 و 1136 میلی‌متر دارد. فاصله بین دو محور جلو و عقب آن 2700 میلی‌متر را نشان می‌دهد. فاصله عرضی بین دو چرخ عقب و جلو به ترتیب 1720 و 1680 میلی‌‌متر شده تا به‌خوبی این نکته را بیان کند که یکی از عریض‌ترین اسپورت‌های حال حاضر دنیا با مرکز ثقلی بی‌اندازه پایین است. این خودرو از سطح زمین تنها 115 میلی‌متر فاصله دارد. یعنی تقریبا روی زمین می‌خزد. شرکت برای اینکه تعادل و توزیع وزن روی شاسی را رعایت کند موتور را کمی از دیفرانسیل عقب جلوتر آورده و همین امر کاری کرده که میزان بار روی محور عقب به 57درصد برسد. دیگر یک رسم شده است که لامبورگینی ویرایش S محصولات خود را با تایرهای شرکت هموطن خود پیرلی عرضه می‌کند. به‌ خصوص روی این مدل که از مدل‌های جدید P Zero‌ نیز بهره می‌برند. لاستیک‌هایی که در محور جلو به اندازه 255.30 میلی‌متری 20 اینچی و در محور عقب 355.25 میلی‌متری 21 اینچی هستند. کفش‌های مدرن این خودرو با دیسک‌ ترمزهایش هم‌خوانی فوق‌العاده‌ای دارد. ایتالیایی‌ها برای این مدل از دیسک‌های 400 میلی‌متری در جلو و 380 میلی‌متر در عقب استفاده کرده‌اند. هرچقدر این خودرو در زمینه تولید گاز آلاینده مونوکسیدکربن با رکورد 394 گرم در هر 100 کیلومتر آمار فاجعه‌باری از خود به جا گذاشته، ولی در قسمت مصرف سوخت شرایطی به مراتب بهتر دارد. با توجه به پیشرانه حجیم اونتادور و قدرت چشمگیرش، مصرف میانگین 16 لیتر در هر 100 کیلومتر چندان هم بد نیست. البته این را هم در نظر داشته باشید که این لامبورگینی دارای یک باک 85 لیتری است. مانند اغلب مدل‌های اخیر شرکت، این محصول نیز مجهز به سیستم انتقال قدرت AWD است. جعبه‌دنده آن را نیز از نوع 7 سرعته اتوماتیک طراحی کرده‌اند. اونتادور اس با همین پکیج جادویی‌اش می‌تواند صفر تا صد را در 9/ 2 ثانیه بپیماید. شتاب صفر تا 160 آن 7/ 5 ثانیه، صفر تا 200 معادل 7/ 8، صفر تا 250 دقیقا 2/ 14 و صفر تا 300 کیلومتر در ساعتش 8/ 24 ثانیه اعلام شده است. با این ابرهیولا می‌توان 400 متر را 4/ 10 ثانیه‌ای آن هم با سرعت 220 کیلومتر در ساعت پیمود. پیمایش مسیر یک کیلومتری صاف برایش 8/ 18 ثانیه زمان می‌برد. اونتادور فوق یکی از بهترین نمایش‌ها را در شتاب اولیه داشت. این عملکرد تحسین‌برانگیز را در شتاب ثانویه نیز شاهد هستیم. جایی که از 60 تا 100 کیلومتر در ساعت را با دنده 4 در 7/ 2 ثانیه می‌پیماید. با همین دنده 80 تا 120 کیلومتر در ساعت را 6/ 2 ثانیه‌ای می‌پیماید. در همین سرعت اگر یک دنده بالاتر برویم زمان به 4/ 3 ثانیه می‌رسد و اگر باز هم یک دنده دیگر بالاتر برویم یعنی در دنده 6، پیمایش 80 تا 120 کیلومتر در ساعت معادل 5/ 4 ثانیه طی می‌شود.

نظر دیگران

MOTOR TREND

حتی با اینکه می‌دانیم لامبورگینی سال‌هاست در حال استفاده از یک پیشرانه و یک زبان طراحی است، ولی باز هم عاشق مدل‌های جدیدش می‌شویم. به نظر می‌رسد بزرگ‌ترین ویژگی زبان گرافیکی اونتادور اس، الهام او از ابرخودروی سنتناریو باشد. اما از طرفی مدیران شرکت چندان تمایلی به بر هم زدن اصول اولیه اونتادور ندارند. بنا بر این ترجیح داده‌اند در ویرایش‌های جدید S کمی روی خشونت و جسارت کار کنند تا اینکه کل سیستم را دستخوش تغییر کنند. نکته حیرت‌انگیز این خودرو نه پیشرانه و نه چهره‌اش، بلکه جعبه‌دنده‌ای است که سریع‌تر از فکر کردن شما دنده عوض می‌کند.

AUTO EXPRESS

عجیب نیست ولی شورولت و فورد مدام با هم گلاویز می‌شوند یا اینکه مرسدس‌بنز و ب‌ام‌و سایه به سایه همدیگر را تعقیب می‌کنند، لامبورگینی برای جدال با رقیب دیرینه‌اش فراری که اخیرا ویرایش 488 GTB را معرفی کرده، دست پُر وارد میدان می شود. اونتادور S یک اتفاق شوکه‌کننده نیست. نسخه‌ای است بهینه‌شده از خودرویی موفق. باید اعتراف کرد که لامبورگینی با این محصول دیگر به انتهای توانمندی‌هایش رسیده است. شاید به لطف کاهش وزن بی‌محابا آن هم روی ویرایش SV بود که توانست 10 اسب‌بخار نیروی بیشتری به دست بیاورد ولی مطمئن هستیم که در نسل‌های بعدی یا نسخه‌های جایگزین حتما باید فکری به حال آن موتور سن و سال گذشته‌اش بکند.

DRIVE

روال کار سوپراسپورت‌ها مانند خودروساز معمولی نیست. آنها خود را درگیر احساسات نمی‌کنند. یا اینکه اصلا به این نمی‌اندیشند که حتما باید پیش از آغاز سال جدید، محصول جدید عرضه کنند. لامبورگینی نیز به‌عنوان یکی از بزرگان این حوزه، با وقار تمام در آخرین روزهای ژانویه، نسخه تقویت‌شده‌ای از اونتادور را روی کار آورد که به‌عنوان یک هدیه برای طرفدارانش محسوب شد. آن‌طور که از روال اخیر شرکت برمی‌آید، مدل‌های جدید آنها روز به روز در حال عریض‌تر شدن هستند. گویی قصد دارند به سمت ساخت یک ابرهیولای پهن پیکر بروند. این چیزی است که عرض 2 متری این خودرو از خود به نمایش می‌گذارد.

ROAD & TRACK

در همان ثانیه‌های اولیه تست فهمیدیم که باز هم لامبو دست به دیوانگی زده است. اصلا به نظر نمی‌رسد که این غول 7/ 4 متری و 5/ 1 تنی چنین قابل کنترل و گوش به فرمان باشد. درست مانند لانچیا استراتوس‌های دهه 70. به لطف سیستم انتقال قدرت دو دیفرانسیلش، پیچ‌ها را با نرمی و دقت بالایی می‌پیماید. وقتی به کنسول دیجیتال خودرو نگاه می‌کنیم، می‌فهمیم که این اونتادور برای کارهای عادی و البته آدم‌های عادی نیست. چون اساسا در قسمت انتخاب حالت رانندگی‌اش مود Normal‌ وجود ندارد. اگر یک لامبوباز حرفه‌ای باشید، به‌خوبی می‌فهمید که استفاده بیش از حد شرکت از فیبر کربن چه حس خوبی برایتان به ارمغان آورده است.

CAR ADVICE

تا پیش از این فکر می‌کردیم بهترین سوپراسپورت موجود در بازار، مک‌لارن 650S است. یکی از بهترین‌های دنیا که می‌شود روی قدرت و سرعتش حساب باز کرد و با چهره‌ دلفریبش حسابی فخر فروخت. این تصوری بود که با تست میدانی لامبورگینی اونتادور اس به کلی نقش بر آب شد. این خودرو به شما این باور را می‌دهد که چگونه می‌توانید 740 اسب‌بخار را درست در پشت سر خود حس کنید. ایتالیایی‌ها کاری کرده‌اند که به محض عبور خودرو از دور موتور 2000 دور در دقیقه، گویی همه‌چیز کش می‌آید و تار می‌شود. با این مدل بود که شرکت سرانجام دستی بر سر دیسک‌های ترمز خود کشید.

TOP GEAR

سال گذشته لامبورگینی درگیر حاشیه‌های فراوانی شد. از یک طرف بحث تولید «استوک» به‌عنوان یک سدان 4 درب جدید دوباره مطرح شده بود و از سویی دیگر فولکس‌واگن مادر آلمانی‌اش او را برای تولید شاسی‌بلند تحت فشار قرار داده بود. عجیب است که مدیران و مهندسان شرکت چطور توانسته بودند از این وضعیت اسفناک، جادوگری به اسم اونتادور اس را برای سال 2017 آماده کنند. این برای اولین‌بار بود که ما فرصت انتقاد از چهره یک خودرو را پیدا نکردیم. چراکه خیلی زود افکارمان توسط سر و صدای گوشخراش و البته وهم‌انگیز این خودرو صد پاره شد.