ه گزارش  به نقل از دنیای اقتصاد، با توجه به تعداد بالای خودروهای تجاری و عمومی فرسوده به‌خصوص مینی‌بوس، اتوبوس و کامیون و میزان آسیب‌های محیط زیستی، اقتصادی و ایمنی آنها، اسقاط و جایگزینی‌شان یک ضرورت ملی به شمار می‌رود. بیشتر این خودروها از سوخت‌های دیزلی مانند گازوییل استفاده می‌کنند که جدا از افزایش آلودگی هوا، هزینه‌های زیادی را نیز از منظر مصرف سوخت دارا هستند. بنابراین با توجه به افزایش تولید، فرصت مناسبی به دست آمده تا بتوان خودروهای فرسوده تجاری را از رده خارج کرد. از طرف دیگر آمار سال 1400 نشان می‌دهد 32درصد از ناوگان باری کشور معادل 114هزار دستگاه کامیون و 4هزار و 200 دستگاه اتوبوس فرسوده بوده است. 68درصد از مینی‌بوس‌های کشور نیز در سال 1400 فرسوده بوده‌اند.

از نظر زیست‌محیطی هر مینی‌بوس فرسوده سه برابر یک مینی‌بوس عادی هوا را آلوده می‌کند. همچنین از نظر اقتصادی نیز یارانه قابل‌توجهی که این دست از خودروها برای مصرف سوخت بی‌رویه خود استفاده می‌کنند، هزینه‌های زیادی را برای کشور به همراه داشته است. در مورد بقیه خودروهای تجاری نیز وضع بهتر از مینی‌بوس‌ها نیست. در حال حاضر بخش اعظم ون‌هایی که در حمل‌و‌نقل عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرند فرسوده هستند که علاوه‌بر تبعات زیست‌محیطی و اقتصادی می‌تواند جان شهروندان را نیز به خطر بیندازد. دولت می‌تواند از محل افزایش تولید، خودروهای تجاری فرسوده را جایگزین کند. هرچند نه به طور کامل اما تا حد قابل‌توجهی می‌توان از این مسیر مانع ایجاد بحران از ناحیه خودروهای تجاری فرسوده شد. پیش از این و در دولت دوازدهم ابرپروژه اسقاط خودروهای فرسوده سنگین کلید خورد که البته با شروع تحریم‌ها راه به جایی نبرد.

در این طرح قرار بود حدود 202هزار دستگاه کامیون فرسوده اسقاط شود. حال باید منتظر ماند و دید دولت سیزدهم که مسائل خودرویی جزو محورهای وعده‌های اقتصادی‌اش است، می‌تواند با استفاده از فرصت افزایش تولید خودروهای تجاری، بخشی از هدف اسقاط این دست از خودروها را محقق کند؟ اما آمار وزارت صمت نشان می‌دهد بیشترین درصد افزایش تولید در حوزه خودروهای تجاری، متعلق به مدل‌های مسافربری‌ (اتوبوس، مینی‌بوس‌ و ون) است که از 763 دستگاه در پنج‌ماهه 1400 به هزار و 885 دستگاه در مدت مشابه سال جاری رسیده و رشد 1/ 147درصدی را ثبت کرده است.