به گزارش خودرونگاران به نقل از جام جم ، پیش‌بینی می‌شود آینه عقب، بوق و ترمز دستی از فهرست تجهیزات خودروهای 15 سال آینده حذف شوند. حتی گفته می‌شود بعید نیست خودروهای 20 سال آینده بدون فرمان یا پدال گاز و ترمز ساخته شوند؛ چون خودروهای آن زمان اصلا به راننده احتیاج ندارند که بخواهند به این قبیل تجهیزات مجهز باشند.

 ایده ساخت خودروهای خودکار که وجود فرمان و پدال در ساختار آنها هیچ ضرورتی ندارد از این نظر اهمیت پیدا می‌کند که عادات رانندگی انسان‌ها در مجموع نه‌تنها اصلاح نشده بلکه به تدریج به سمت ناهنجارتر شدن می‌رود. این در حالی است که فعالان حوزه رباتیک معتقدند در آینده ربات‌ها، رانندگان به مراتب قانونمندتری نسبت به انسان‌ها خواهند بود تا حدی که شاید پشت فرمان نشستن آدم‌ها در زمان سیطره ربات‌ها کاری بسیار خطرآفرین تلقی شود.

خودروسازان این روزها در تلاشند خودروهایی طراحی و تولید کنند که در مواقع خاص، به طور خودکار و بدون دخالت راننده به حرکت در مسیر ادامه دهند. البته، خودروهای کاملا خودکار قرار نیست حداقل تا پنج یا شش سال دیگر روانه بازار مصرف شوند. در این میان، با توجه به این که بسیاری از خودروهای امروزی به امکانات متنوع از جمله سیستم تطبیق سرعت، سیستم کمکی نگهدارنده خودرو در مسیر، سیستم تشخیص عابر پیاده و سیستم کمکی پارک خودرو مجهزند، تصور می‌شود تا زمان ورود ماشین‌های خودکار به خط تولید کارخانجات معتبر خودرو، چیز زیادی باقی نمانده باشد. از طرف دیگر، قانونگذاران تأکید دارند پیش از ورود خودروهای کاملا خودکار به خیابان‌های شهری ابتدا لازم است قوانین مربوط برای کنترل رفت و آمد این گونه خودروها وضع شود. از آنجا که خودروهای خودکار بدون دخالت راننده هدایت می‌شوند، این پرسش نیز مطرح می‌شود اگر این قبیل خودروها با یک خودروی دیگر یا عابر پیاده تصادف کنند، آن وقت مؤسسات بیمه چگونه باید حق بیمه خودرو را محاسبه کرده و سیاست‌های کاری آنها به کدام سو خواهد رفت.

خودروهای نیمه خودکار امروزی به شکلی مهندسی شده‌اند که راننده می‌تواند در زمان هدایت خودکار در انجام اموری که خودرو به صورت خودکار در پیش می‌گیرد دخل و تصرف داشته باشد. این خودروها از سیستم سخت‌افزاری نسبتا قابل قبولی برخوردارند، اما اگر قرار است این خودروهای نیمه‌خودکار به نسخه‌های کاملا خودکار تبدیل شوند، لازم است سیستم رادار و حسگرها ارتقا یابد تا ارتباط میان خودرو و محیط پیرامونی تقویت شود. ارتقای سخت‌افزاری از این نظر اهمیت دارد که در خودروهای بدون فرمان و پدال حتی اگر راننده خودش هم بخواهد، خودرو قابلیت حرکت و کنترل از سوی انسان را نخواهد داشت. در خودروهایی که از دخالت عامل انسانی بی‌نیازند، به تدریج طی یک روند طبیعی، قطعاتی که مختص هدایت خودرو توسط انسان ساخته شده‌اند از فهرست تجهیزات اجباری خودرو خارج خواهند شد. این تغییرات ساختاری به طراحان داخلی خودرو فرصت می‌دهد تا بتوانند با کنار گذاشتن قطعاتی که سال‌ها دست و پای آنها را در طراحی داخلی بسته بود به اعمال ایده‌های جدید روی آورند.

با توجه به آنچه گفته شد، این پرسش به‌وجود می‌آید که اگر وظیفه هدایت خودرو به عهده انسان‌ها نباشد، آن وقت بر سر خودروسازان چه خواهد آمد؟ آلبرتو بروگی، استاد مهندسی رایانه در دانشگاه پارما در ایتالیا می‌گوید خودروسازان در این شرایط مجبورند از ساخت خودروهای با قدرت موتور بالا دست بردارند و در عوض توجه خود را به ساخت خودروهایی معطوف کنند که از قابلیت هدایت خودکار برخوردارند و می‌توانند تحت شرایط متنوع در ایمنی کامل رفت و آمد کنند. وی معتقد است ایده ساخت خودروهای کاملا خودکار، تخیلی بی پایه و اساس نیست و تا حد زیادی واقعیت دارد. بروگی اضافه می‌کند. تا پیش از این که تمام وظیفه هدایت خودرو به دوش خود وسیله نقلیه بیفتد، لازم است این خودروها از تعداد زیادی آزمایش‌های سخت عبور کنند تا مجوز تردد در خیابان‌های شهری برای آنها صادر شود.