به گزارش خودرونگاران  به نقل از صبحانه، کسب و کار خودروهای هیدروژنی رو به رشد است. هوندا به تازگی اعلام کرده است که فروش سدان هیدروژنی خود به نام کلاریتی را تا اواخر سال 2016 آغاز خواهد کرد. اما هوندا تنها خودروساز مطرحی نیست که در پی معرفی مدل های مجهز به فناوری سلول سوخت هیدروژنی هستند و می توان به نام هایی همچون لکسس و آئودی نیز اشاره کرد که به تازگی طی نمایشگاه خودرو دیترویت 2016 مدل های هیدروژنی خود را معرفی کردند. همچنین، تویوتا حدود 23 سال است که در زمینه خودروهای هیدروژنی فعالیت می کند و مدل میرای را نیز روانه بازار کرده است.

به گفته کریگ اسکات، مدیر فناوری پیشرفته ملی تویوتا، بهترین روش برای فکر کردن درباره خودروهای هیدروژنی در نظر گرفتن یک خودرو الکتریکی است که می تواند برق مورد نیاز خود را تامین کند. همانند یک خودرو الکتریکی پلاگین، خودروهای هیدروژنی نیز از موتورهای الکتریکی بهره می برند.

با این وجود، تفاوت بین خودروهای هیدروژنی و خودروهای الکتریکی در چگونگی تامین قدرت موتور است. در خودروهای الکتریکی سنتی یک باتری نیروی موتور را تامین می کند اما در خودروهای هیدروژنی یک بسته سلول سوختی برق مورد نیاز موتور را تولید می کند.

بسته سلول سوختی با ترکیب هیدروژن تحت فشار ذخیره شده در یک مخزن با اکسیژن که از هوا گرفته می شود، نیرو تولید می کند. طی این فرآیند، برق تولید شده برای حرکت موتور استفاده می شود. یکی دیگر از محصولات تولید شده در این فرآیند بخار آب است که به عنوان ماده ای زائد خارج می شود.

خودروهایی که از سوخت هیدروژن نیرو می گیرند دارای بسته باتری نیز هستند. با این وجود، باتری های آنها بسیار کوچکتر از بسته های باتری مورد استفاده در خودروهای الکتریکی هستند و به عنوان منبع اصلی تامین نیروی محرکه استفاده نمی شوند. در عوض، بسته های باتری خودروهای هیدروژنی تنها زمانی که به بالاترین سطح عملکرد نیاز است، به عنوان مثال، هنگام شتاب گیری سریع به کار گرفته می شوند.

شارژ باتری ها در خودروهای هیدروژنی نیز نسبت به خودروهای الکتریکی متفاوت است. روش اصلی برای شارژ بسته باتری استفاده از نیروی ترمز خودرو است که به معنای استفاده باتری از انرژی جنبشی تولید شده هنگام ترمز گرفتن برای شارژ مجدد است.