عده ای میگویند فرا رسیدن آن روز یک دهه به طول خواهد انجامید و برخی دیگر زمان این اتفاق را زودتر میدانند. حتی بعضی ها روزی را میبینند که از هر ۱۰ خودروی فروخته شده یکی برقی خواهد بود. معدود رونمایی هایی که در سال ۲۰۱۳ در این خصوص برگزار شد نشان داد موفقیت پشت چه چیزی پنهان شده است.

رنو زو نشان داد که یک خودروی الکتریکی میتواند ارزان قیمت باشد. تسلا مدل S نشان داد آنها میتوانند لوکس و بزرگ باشند و پورشه ۹۱۸ اسپایدر ثابت کرد آنها میتوانند یک سوپراسپرت باشند. در واقع هر نمونه جدید گامی رو به جلو برای این نژاد جدید بود.
و یکی دیگر از آنها اینجاست. i3، اولین سری از خودروهای الکتریکی تولید بی ام و. این یک خودروی باتری دار است که طراحان آن تخیل و وفاداری به اصالت را با دست باز در آن آمیخته و سپس یک برند درجه یک اروپایی را بر پیشانی آن نصب کرده اند.
بی ام و تا پیش از i3 (و خواهرش، i8 هیبریدی) نمونه تولید انبوه در زمینه خودروهای برقی نداشت. با این حال برنامه ای که این مدل ها بر اساس آن تولید میشوند (پروژه i ) از تاریخچه روشنی برخوردار است.
اولین فاز این برنامه مدل مینی کوپر E را شامل میشد که در خصوص برد مسافت و کارایی تقریبا با i3 برابر بوده و تست جاده ای آن از سال ۲۰۰۹ آغاز گردید. سپس این موفقیت با مدل اکتیو E تداوم یافت، سری ۱ پیش نمایشی از i3 با موتور الکتریکی بود که دو سال بعد از آن و در سال ۲۰۱۲ با یک ناوگان ۱۱۰۰ دستگاهی خودروهای تست وارد مرحله آزمایش جهانی گردید. پس از آن i3 همه آنچه را که طی فرآیند طولانی آموزش خود یاد گرفته بود را نشان داد. از این خودرو دو مدل ارائه گردید. ابتدا نمونه الکتریکی صرف با برد مسافت ۸۰ تا ۱۰۰ مایل بود.
نمونه دوم بی ام و i3 رنج اکستندر (برد بیشتر) بود، از همان موتور الکتریکی بهره میبرد اما در کنار آن یک پیشرانه بنزینی نیز قرار داشت. بنابراین هنگامی که باتری تخلیه میشد، موتور بنزینی فعالیت خود را آغاز میکرد تا به شما درباره ادامه مسیرتان اطمینان بدهد. بی ام و i3 قطعا از هر خودروی الکتریکی دیگری با ارزش تر است. اما در آن روحی وجود دارد که نمیتوان صرفا آن را تحمل کرد، بلکه باید از آن لذت برد.