به گزارش خودرونگاران به نقل از صمت، این متن به‌عنوان پاسخ و نتیجه‌گیری رسمی این اداره و در حقیقت به‌عنوان اعلام نظر و رای نهایی بالاترین مرجع رسمی تصمیم‌گیری در حوزه حمل‌ونقل امریکا درباره اتومبیل خودران شرکت گوگل به چشم می‌خورد: اداره ملی ایمنی حمل‌ونقل بزرگراهی امریکا درباره اتومبیل خودران آن شرکت (گوگل) به این عقیده و تصمیم نهایی رسیده است که راننده وسیله نقلیه خودران در اتومبیل شما، کامپیوتر و نرم‌افزارهای ویژه آن هستند که برای به حرکت درآوردن و راندن خودروی موردنظر، طراحی و ساخته شده‌اند.
آنچه به‌عنوان مفهوم و معنی روان و قابل فهم برای عموم از این نامه برداشت می‌شود، آن است که وسیله نقلیه خودران ساخت شرکت گوگل برای حرکت و تردد در معابر، هیچ نیازی به یک انسان و موجود ذی‌شعور به‌عنوان راننده نداشته و علاوه بر آن به پدال و فرمان (هدایت خودرو) نیز به هیچ وجه احتیاج ندارد.
به عبارت دیگر می‌توان گفت که در این خودرو، یک کامپیوتر و چند نرم‌افزار، نیاز و الزام وجود یک انسان را برای به حرکت درآوردن آن برآورده می‌کنند. بدون تردید اعلام رسمی این تصمیم، یک نقطه عطف تاریخی در روند تحولات و توسعه ماشین‌آلات صنعتی و همچنین دستاوردی کم‌نظیر برای طرح‌های بلندپروازانه شرکت گوگل است که امکان بکارگیری فناوری‌های پیشرفته را برای راندن خودرو و جایگزین شدن آن با انسان در پشت فرمان اتومبیل تحقق بخشیده است.
البته در این‌باره هنوز برخی پرسش‌های اساسی و مهم مطرح بوده و تردیدهایی را موجب شده‌است؛ از جمله این پرسش‌ها، چرایی و علت اصلی بی‌تمایلی شرکت گوگل به نصب و تجهیز اتومبیل خودران این شرکت به پدال‌های گاز و ترمز و فرمان هدایت اتومبیل است که برای بسیاری تبدیل به پرسشی بدون پاسخ شده، هر چند گوگل معتقد است که اگر در این اتومبیل خودران و در هنگام حرکت مسافر حاضر در خودرو به ناگهان هوس راندن خودرو به سرش بزند و بخواهد خودش اقدام به رانندگی با این خودران‌ها کند، می‌تواند عواقب خطرناکی درپی داشته باشد. به عبارت دیگر، گوگل هنگامی عملکرد مطمئن و ایمن اتومبیل خودران تولیدی‌اش را تایید و ضمانت می‌کند که کامپیوتر مسئولیت به حرکت درآوردن و راندن خودرو را دراختیار داشته باشد اما اگر در مسیر حرکت، مسافر داخل خودرو از قضا جزو اندک افراد ساده‌لوح و بی‌اطلاع از نحوه کارکرد خودرو بوده و به یکباره تصمیم به دراختیار گرفتن کنترل خودرو به صورت شخصی به سرش بزند، آنگاه دیگر تمامی شرط و شروط و ضمانت‌های گوگل ملغی خواهد شد.
اگر بخواهیم اتومبیل‌های خودران، به صورت واقعی و حقیقی ایمن و دارای امنیت کامل باشند بی‌تردید باید هرگونه احتمال دخالت غیرمجاز و مداخله در عملکرد این ماشین‌ها را در هنگام فعالیت و حرکت حذف کرده و به صفر برسانیم.
سال‌های طولانی بعضی از مردم از ورود به آسانسور امتناع می‌کردند مگر اینکه این دستگاه‌ها به وسیله یک نفر هدایت می‌شد و به حرکت درمی‌آمد؛ کسانی که تنها شغل‌شان فشار دادن دکمه‌های مربوط به هر طبقه از ساختمان بود. این افراد به‌عنوان اپراتورهای آسانسور در صورت بروز هر نوع خرابی یا حادثه‌ای قادر به انجام هیچ کاری نبودند. آنها در آسانسورها حضور داشتند زیرا این منطقی و درست به نظر نمی‌رسید که یک ماشین به‌تنهایی قادر به حرکت و بالا و پایین رفتن میان طبقات ساختمان‌ها باشد.
با این وجود زمان بسیار زیادی طول کشید تا شغل اپراتوری آسانسورها به طور کامل حذف شود. اکنون این پرسش مهم مطرح است که چقدر طول خواهد کشید تا با یقین کامل بپذیریم که اتومبیل‌ها نیز می‌توانند بدون حضور راننده و به‌تنهایی با استفاده از سیستمی هوشمند به حرکت درآیند و نیازی به کمترین کنترل فردی به عنوان راننده نداشته باشند.
به نظر می‌رسد، مقامات رسمی امریکا اکنون به سمت پذیرش واقعیت آن لطیفه تاریخی حرکت می‌کنند؛ لطیفه‌ای درباره این موضوع که یک سفینه فضایی چگونه نیازمند حضور یک انسان و یک سگ درون آن است: انسانی که به سگ غذا بدهد و سگی که مانع از دخالت انسان و دست زدن وی به دستگاه‌های کنترل‌کننده سفینه باشد.
مقامات امریکا با شرکت‌های فعال در حوزه فناوری‌ها هم‌داستان و همراه شده‌اند تا به هر طریق ممکن از تعداد تلفات انسانی در تصادفات و سوانح جاده‌ای بکاهند و البته به راهکارهایی عملی و علمی برای حرکت ایمن و خودکار خودروها با استفاده از کامپیوترها و برنامه‌ها دست پیدا کنند، در شرایطی که سرنشین (سرنشینان) اتومبیل روی صندلی عقب نشسته و مشغول صحبت یا انجام امور روزانه خودشان باشند.
بدون شک افراد زیادی هستند که اصرار به احساس اطمینان بیشتری دارند، اگر بتوانند هنگام بروز هر نوع اتفاق و در مواقع اضطراری خودشان کنترل وسیله نقلیه‌ای که سوار بر آن هستند را در اختیار بگیرند در حالی که تولیدکنندگان اتومبیل‌های خودران و دولت (امریکا) تصمیم دیگری اتخاذ کرده‌اند: ما ایمن‌تر خواهیم بود اگر اختیار فرمان اتومبیل را به ماشینی هوشمند واگذار کنیم که می‌تواند بهتر از ما اطراف خود را ببیند، واکنش‌های سریع‌تری داشته باشد، هیچ‌گاه هوس نوشیدن مشروب‌های الکلی یا استعمال مواد مخدر به سرش نزند، هرگز پریشان، مضطرب و خسته نشود و در معرض منحرف شدن روح و روانش به سوی جاده خشم، اندوه و سایر حالت‌ها و احساسات منفی قرار نگیرد و توجه به همه این دلایل بوده که تصمیم به حذف تجهیزاتی مانند فرمان و پدال‌های گاز و ترمز از سیستم عملکردی اتومبیل‌های خودران گرفته شده است. پس بهتر آن است که روی صندلی عقب خودرو بنشیند، کمربند ایمنی خودتان را ببندید و از جاده و مناظر اطراف لذت ببرید.