مسابقات اتومبیلرانی در واقع آزمایشگاه عملی صنعت خودرو به حساب می‌آید. تقریبا همه فناوری‌های غیر‌رفاهی خودرو از دل مسابقات اتومبیلرانی بیرون آمده و پا به دنیای خودروهای تجاری می‌گذارند. رقابت شدیدی که بین تیم‌ها وجود دارد موجب می‌شود تا آنها روش‌ها و مواد جدیدی را به کار بگیرند. خودروسازان بزرگ جهان بدون داشتن چنین آزمایشگاهی نمی‌توانستند صرفا با تکیه بر مدل‌سازی‌های رایانه‌ای و نمونه‌سازی‌های معمولی عیب و ایراد بسیاری از بخش‌ها به خصوص آیرودینامیک و طراحی موتور و گیربکس را متوجه شده و برطرف کنند. فشار زیادی که در هر مسابقه به خودروها وارد می‌شود، کوچکترین عیب و ایرادهای طراحی فنی را مشخص می‌کند. برخی از معروف‌ترین فناوری‌هایی که از دنیای مسابقات اتومبیلرانی به دنیای تولید انبوه وارد شدند، بدنه‌های فیبرکربنی، ترمزهای سرامیکی و سیستم بازیابی انرژی بدون داشتن چنین آزمایشگاهی نمی‌توانستند صرفا با تکیه بر مدل‌سازی‌های رایانه‌ای و نمونه‌سازی‌های معمولی عیب و ایراد بسیاری از بخش‌ها به خصوص آیرودینامیک و طراحی موتور و گیربکس را متوجه شده و برطرف کنند. فشار زیادی که در هر مسابقه به خودروها وارد می‌شود، کوچکترین عیب و ایرادهای طراحی فنی را مشخص می‌کند. برخی از معروف‌ترین فناوری‌هایی که از دنیای مسابقات اتومبیلرانی به دنیای تولید انبوه وارد شدند، بدنه‌های فیبرکربنی، ترمزهای سرامیکی و سیستم بازیابی انرژی KERS هستند که پس از جواب دادن در مسابقات اتومبیلرانی روی خودروهای سواری هم به کار گرفته شدند.یکی از دلایلی که خودروسازانی که در صنعت خودرو جهان مولف به حساب می‌آیند اغلب تیم‌های اتومبیلرانی یا موتورسیکلت‌رانی در سطح اول جهان نیز دارند، همین است. آنها این فرصت را دارند تا در عمل همه چیز را آزمایش کنند و راه‌های جدیدی را بروند که می‌تواند با تولید تجاری در مراحل بعدی هزینه سرمایه‌گذاری اولیه در مسابقات را هم جبران کند.