به گزارش خودرونگاران به نقل از فرصت امروز ،رنوی فرانسوی بیش از یک دهه است که در بازار ایران سهم دارد و محصولاتش با وجود استهلاک و هزینه تعمیر و نگهداری بالا در میان مردم ایران طرفدار دارد. شاید همین سهم بازار از پیش تعیین شده بود که رنو را وسوسه کرد پیش از اجرایی شدن برجام، مذاکرات محرمانه خود را برای بازگشت این بار با سرمایه‌گذاری مستقیم به ایران آغاز کند. این مذاکرات پس از اجرای برجام شکلی جدی‌تری به خود گرفت اما از شدت ترمز احتیاط رنو برای امضای قرارداد با آبی و قرمزهای جاده مخصوص نکاهید.
رنو این بار تلاش کرد با احتیاط بیشتری قدم به بازار ایران بگذارد، این‌گونه بود که در سفر رئیس جمهور ایران دو هفته پس از اجرای برجام، فقط چارچوب‌های همکاری رنو به ایران مشخص شد و این خودروساز فرانسوی ترجیح داد از دیگر رقیب هموطنش در امضای قرارداد با ایرانی‌ها عقب بماند ولی با حوصله‌تر به سهم خود از بازار رویایی ایران بیندیشد.
نیمه دی ماه بود که انتشار اخبار متنوع درباره نحوه مشارکت رنو با خودروسازان ایرانی آغاز شد. خرید پارس‌خودرو بالقوه‌ترین گزینه رنو بود که اجازه بالفعل شدن پیدا نکرد. گرچه امیرحسین قناتی، مدیرکل دفتر نیرومحرکه و صنایع خودرو وزارت صنعت در آخرین گفت‌وگویش با «فرصت امروز» همچنان از وجود این گزینه در مذاکرات با رنو سخن گفته بود اما شواهد حاکی از منتفی شدن خرید پارس خودرو است.
پس از گزینه پارس خودرو، محسن صالحی نیا، معاون امور صنایع وزیر صنعت در اختیار قرار دادن یکی از سایت‌های تولید خودرو سایپا را به رنو مطرح کرد که پس از این صحبت «بن رو» به‌عنوان اصلی‌ترین گزینه فروش مطرح شد. پس از این حاشیه در نهایت مهدی جمالی، مدیرعامل سایپا اعلام کرد که قرارداد رنو با این شرکت تا نیمه اسفند به امضا خواهد رسید. اکنون پس از گذشت دو ماه، دیگر صحبت از شکل‌گیری جوینت ونچر میان این دو شرکت نیست بلکه گویا قرار است رنو با خرید 80 درصد سهم «بن‌رو» تقریباً به‌طور مستقل در ایران اقدام به تولید خودرو کند. اما سایت «بن رو» چه مشخصاتی دارد؟
سایت «بن رو» در دهه 80 توسط بخش‌خصوصی برای تولید خودروهای فیات در ساوه تاسیس شد؛ پروژه‌ای که در همان ابتدای راه با شکست مواجه شد، تا اینکه گروه خودروسازی سایپا، این شرکت را خریداری کرد.فربد زاوه، کارشناس صنعت خودرو درباره این سایت به «فرصت امروز» می‌گوید: «بن‌رو یکی از بهترین خطوط پیش رنگ را در ایران دارد البته بهتر از بن‌رو تکنولوژی پیش رنگ ایران خودرو است اما می‌توان گفت که در گروه خودروسازی سایپا، بن‌رو بهترین خط پیش‌رنگ را دارد.
در مقیاس بخش‌خصوصی، بن‌رو دستگاه‌های تست پایان خط خوبی هم دارد. شاید رنو با خریدن بن رو، آن ارزش افزوده‌ای را که می‌توانست با خرید پارس خودرو برسد به دست نیاورد زیرا پارس‌خودرو بیش از 5/2 برابر بن‌رو ظرفیت تولید دارد، همچنین موقعیت مکانی بهتری هم نسبت به بن‌رو دارد. شاید اگر رنو می‌توانست در ایران کارخانه تاسیس کند، ظرف 24 ماه کارخانه بهتری تاسیس می‌کرد اما در کل بن‌رو جزو یکی از خطوط تولید خوب ایران است.» نکته بعدی که در این گزارش قابل بررسی است، فروش 80 درصد از سهام یک شرکت خودروسازی ایرانی به یک شریک اروپایی برای نخستین بار در ایران است. آیا چنین حرکتی نشان از شکستن مقاومت تصمیم‌گیران درباره حضور مستقل خارجی‌ها در بازار دارد؟
زاوه با بیان اینکه شاید رنو به این دلیل به دنبال خرید بن‌رو است که می‌داند دیگر امکان صاحب کارخانه شدن در ایران برایش فراهم نخواهد شد، تصریح می‌کند: «تصور من این است در حوزه خصوصی‌سازی و فروش سهام به خارجی‌ها دوگانگی وجود دارد. نظر آقای روحانی این است که دولت بنگاهدار خوبی نیست اما مجموعه وزارت صنعت علاقه‌ای به دست کشیدن از بنگاهداری ندارد. به واسطه همه نشانه‌هایی که مبنی بر تمایل به بنگاهداری وزارت صنعت مشاهده می‌کنم، به اعتقاد من رنو دست کم تا زمان وزارت آقای نعمت‌زاده در ایران صاحب کارخانه نخواهد شد و این بحث به سرانجام نخواهد رسید.»
او می‌افزاید: «رنو به دنبال بردن بیشترین منفعت است و با خرید بن رو می‌تواند با پرداخت رقمی بین 200 تا 300 میلیون، یک سهم بازار مشخص در ایران را خریداری کند.» حسن کریمی سنجری، کارشناس صنعت خودرو نیز در این‌باره به «فرصت امروز» می‌گوید: «امروزه معادلات اقتصاد خودرو در دنیا به‌حدی پیچیده است که صنعت خودروسازی ایران برای طی مسیر توسعه خود چاره‌ای ندارد جز مشارکت با شرکت‌های بزرگ خودروسازی دنیا که هر کدام مالک بخشی از بازار جهانی خودرو هستند. در واقع مشارکت با این شرکت‌ها تنها راه ممکن برای آن است که صنعت خودروی ایران ضمن حصول شرایط تولید خودرو در کلاس جهانی از فروش آن در بازارهای هدف شرکای خارجی خود مطمئن شود. ضمن آنکه مشارکت باعث می‌شود تاثیر انحصار که آفت بزرگی در مسیر توسعه صنعت خودروسازی ایران تا کنون بوده است، کمرنگ شود.»
او ادامه می‌دهد: «در این بین برای سرعت بخشیدن به توسعه صنعت خودروی ایران باید از همه روش‌های مشارکت از جمله فروش سهام که یکی از بهترین روش‌ها برای ورود نقدینگی خارجی به این صنعت است بهره جست. با این توضیحات می‌توان گفت که مشارکت شرکت سایپا از طریق فروش بن‌رو به شرکت رنو در صورتی‌که منافع سهامدار درآن لحاظ شود یقینا می‌تواند گروه سایپا را که بخش مهمی از پتانسیل صنعت خودروسازی ایران در آن نهفته است سریع‌تر به مسیر توسعه هدایت کند. اگر شرایط رنو برای خرید بن‌رو مناسب باشد به نظر می‌رسد فروش آن به این شرکت اروپایی مناسب‌تر است تا به شرکت چینی چانگان که آن‌هم مشتری خرید بن رو است.»