به گزارش خودرونگاران به نقل از صمت، براساس آمار منتشر شده از سوی انجمن خودروسازان ایران، خودروسازان داخلی در خرداد ۱۰۶ هزار و ۵۵۴ دستگاه انواع خودرو به تولید رسانده‌اند و در ۳ماه نخست سال، ۲۶۵ هزار و ۱۰۵ خودرو در کارخانه‌های خودروسازی کشور تولید شده است. در همین‌حال در خرداد امسال ۴هزار و ۴۶۲ خودرو نسبت به اردیبهشت به تولید رسیده که نشان از رشد تولید در این فاصله یک‌ماهه دارد.
آنطور که آمار نشان می‌دهد، در ۳ ماه نخست امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته ایران‌خودرو رشد منفی و سایپا رشد مثبت داشته است. تولید ایران‌خودرو در فصل‌بهار ۱۳۴ هزار و ۷۰۴ و سایپا ۱۰۶ هزار و ۸۹۱ خودرو به تولید رسانده‌اند که در این بین ایران‌خودرو نسبت به مدت مشابه سال گذشته رشد منفی ۴/۶ درصدی و سایپا با رشد مثبت ۱۴/۱درصدی مواجه بوده‌اند. اگر آمار کل تولید خودرو در ۳ ماه نخست امسال را با میزان تولید دو خودروساز بزرگ کشور موردمقایسه قرار دهیم، آمار جالبی به‌دست می‌آید. گروه صنعتی ایران‌خودرو با سهم تولید ۵۰/۸۱ درصدی و همچنین گروه خودروسازی سایپا با سهم تولید ۴۰/۳۲درصدی، ۹۱/۱۳ درصد از کل تولید خودرو کشور در این ۳ماه را به خود اختصاص داده‌اند و دیگر خودروسازان از جمله راین، مدیران‌خودرو، گروه بهمن، کرمان موتور و... از حجم تولید ۸/۸۷ درصدی سهم برده‌اند. یک حساب سرانگشتی در این آمار مشخص می‌کند ایران‌خودرو به‌طور میانگین در خرداد روزانه حدود هزار و ۷۰۰ دستگاه و سایپا حدود هزار و ۴۰۰ دستگاه به تولید می‌رسانند که اگر این روند ادامه داشته باشد، ایران‌خودرو تا پایان سال حدود ۶۰۰ هزار و سایپا حدود ۴۳۰ هزار دستگاه تولید می‌کنند و از مجموع هدفگذاری تولید یک میلیون و ۳۰۰ هزار دستگاه در سال ۹۵، حدود یک میلیون و ۳۰هزار دستگاه تولید خواهند داشت. با این توضیحات از آنجایی که این دو خودروساز بیش از ۹۰ درصد سهم تولید خودرو کشور را در اختیار دارند، بعید به نظر می‌رسد هدفگذاری تیراژ تولید در سال ۹۵ محقق شود. اکنون کمی نگاهی جزئی‌تر به گزارش تولید خودرو در خرداد و همچنین ۳ ماه نخست سال می‌اندازیم. جدول‌های ارائه شده حکایت از کاهش چشمگیر تولید انواع مدل‌های پژو در ۳ ماه امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته دارد. برای نمونه پژو ۴۰۵ دوگانه‌سوز با رشد منفی ۵۱/۳ درصد، پژو پارس دوگانه‌سوز (محصول ایران‌خودرو مرکزی) با رشد منفی ۱۰۰ درصد و پژو پارس معمولی (تولید در ایران‌خودرو خراسان) با کاهش رشد منفی ۷۳/۸ درصد مواجه بوده‌اند. از محصولات پژو که بگذریم، رنویی‌ها وضعیت بهتری دارند به‌گونه‌ای که تندر ۹۰ محصول (ایران‌خودرو مرکزی) رشد ۱۰۹/۳ درصدی و تندر ۹۰ محصول پارس‌خودرو با رشد ۴۱۳/۶ درصدی به تولید رسیده‌اند. در تولید خودروهای ملی، آمار ثبت‌شده در ارتباط با سمند تولیدی در ایران‌خودرو تبریز قابل‌توجه است. این خودرو در ۳ ماه نخست امسال نسبت به سال گذشته با رشد ۱۲۶۵۱/۴ درصدی روبه‌رو بوده اما از سویی رشد تولید این محصول در ایران‌خودرو مازندران به صفر درصد رسیده است. آمار در بخش تولید مینی‌بوس و میدی‌باس و همچنین اتوبوس رضایت‌بخش نیست زیرا مجموع تولید ۳ ماه این خودروها در امسال نسبت به سال گذشته رشد منفی داشته به‌گونه‌ای که مینی‌بوس و میدی‌باس رشد منفی ۵۶/۳ درصد و اتوبوس رشد منفی ۵۴/۸ درصد را تجربه کرده‌اند. تولید کامیون هم وضعیت مشابه دیگر خودروهای تجاری را دارد و با رشد منفی ۴۱/۷ درصد روبه‌رو بوده است. ابتدای امسال وزارت صنعت، معدن و تجارت اعلام کرد براساس برنامه دریافتی از خودروسازان، هدفگذاری تولید یک‌میلیون و ۳۰۰ هزار خودرو برای سال ۹۵ درنظر گرفته شده است اما آنطور که آمار ۳ ماه نخست امسال نشان می‌دهد، خودروسازان شاید به این تیراژ نزدیک شوند اما به طور کامل به آن دست نمی‌یابند. در همین‌حال اگرچه خودروسازان کشور به عقد قرارداد و تفاهمنامه با خودروسازان خارجی پرداخته‌اند اما آنطور که اعلام شده، از زمان آغاز همکاری مشترک تولید محصول، حداقل به ۱۸ زمان نیاز است و باتوجه به عقد تنها یک قرارداد در بهمن گذشته، تولید این محصولات در سال جاری تا حدی دور از انتظار است.
احتمال ضعیف
اگر آمار را کنار بگذاریم، از نظر برخی کارشناسان و فعالان صنعت خودرو دستیابی به تیراژ یک میلیون و ۳۰۰ هزار دستگاهی در امسال، با شرایط فعلی دشوار است. برای نمونه استاد دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف اظهار می‌کند: خودروسازان کشور از ظرفیت کافی برای دستیابی به تیراژ تولید یک‌میلیون و ۳۰۰ هزار دستگاه در امسال برخوردارند اما از آنجایی که قدرت خرید مردم کاهش یافته اگر این تیراژ هم به تولید برسد، با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه فروش این خودروها با مشکل مواجه خواهد شد. محمدتقی احمدیان معتقد است علاوه بر بازار فروش، رسیدن به تیراژهای هدفگذاری شده با وضعیت مالی خودروسازان نیز ارتباط دارد زیرا این صنعتگران برای تولید نیاز به سرمایه کافی دارند که این سرمایه از طریق فروش محصولات حاصل می‌شود بنابراین با فروش نامناسب، قدرت مالی خودروسازان کاهش می‌یابد و این مسئله روی تولید اثر می‌گذارد. با این شرایط احتمال دستیابی به هدفگذاری تیراژ تولیدی که امسال درنظر گرفته شده، بعید به نظر می‌رسد. براساس تحلیل این استاد دانشگاه، پیشینه تولید خودرو در تیراژ بالا به زمانی بازمی‌گردد که مردم در شرایط اقتصادی بهتری به سر می‌بردند و خودروهای خارجی کمتری وارد کشور می‌شد. از سویی مردم به کیفیت خودروهای داخلی اعتماد داشتند. علاوه بر آن خودروسازان با صادرات محصول به سوریه نیز بازار خوبی در اختیار داشتند که امروز به طور تقریبی بازار خود در این کشور و برخی کشورهای دیگر را از دست داده‌اند. برپایه آنچه در این گزارش مورد بررسی قرار گرفت، خودروسازان کشور برای رسیدن به سطحی استاندارد از تولید و ورود به بازار رقابت، نباید از هدف‌گذاری‌های تعیین شده عقب بمانند و از راه‌های مختلف از جمله روش‌های جذاب فروش و همچنین ورود به بازارهای صادراتی، میزان تقاضا را افزایش دهند تا به تبع آن تیراژ تولیدشان افزایش یابد. امید می‌رود صنعت خودرو کشور در سال‌های آینده به جایگاه گذشته خود رسیده و علاوه بر آن موقعیتی شایسته در سطح بین‌المللی به‌دست آورد.